Hasan Mekuli’nin eğlenceli makalesi “Filmi në jetën e përditshme të Prishtinasve” (Priştinelilerin Gündelik Hayatında Film) 1959’da Përparimi dergisinin 7. ve 8. sayılarında yayınlandı. Mekuli, Priştine’deki Rinia sinemasının programını ele alıyor ve programda daha az ticari ve sanatsal filmlerin eksikliğini eleştiriyor. Makale, özellikle 1958 yılının gösterim programına ışık tutan istatistikleri içermesi nedeniyle önemlidir. Makaleye göre 1958’de 1.079 film gösterildi ve çoğu Amerikan yapımıydı. 40.314 seyircinin izlediği Yugoslavya filmlerine ise sadece 78 gösterim ayrıldı. Buradan da gösterim başına ortalama 500’den fazla kişinin bulunduğu ortaya çıkıyor. Kalan 1.001 gösterim ise yabancı yapımlara ayrılmıştı ve toplam 471.316 kişi katılmıştı. Bu, ortalama olarak yabancı filmlere yerel filmlerden daha fazla katılım olduğu anlamına geliyor. Mekuli, bazı büyük İtalyan ve Sovyet filmlerinin Amerikan “kovboy” filmlerinden daha az gösterim şansı bulduğundan ve fazla katılım olmamasından yakınıyor.
Bazı istatistiklere daha yakından bakalım. Pietro Germi’nin Demiryolu İşçisi (Il Ferroviere, 1956) filmi toplam 4.389 kişinin katılımıyla dokuz kez gösterildi. Bir diğer büyük klasik Mikhail Kalatozov’un Leylekler Uçarken (Letyat zhuravli, 1957) filmini 9 gösterimde 44.33 kişi izledi. Kral Vidor’un western filmi Yıldızı Olmayan Adam (Man Without a Star, 1955) ise 8.133 kişinin katılımıyla 12 defa gösterildi. Bununla birlikte, en çok izlenen film biraz şaşırtıcı bir şekilde Gregory Ratoff’un oryantalist komedisi Büyük Abdullah (Abdulla the Great, 1955) oldu. Filmi 14 farklı gösterimde 9.118 kişi izledi.
Mekuli yazısının sonunda, artan nüfusu ile birlikte Priştine’nin daha fazla sinemaya ihtiyaç duyduğuna ve yeni açılan sinemanın eski donanımı ve dar salonu ile ihtiyaçları karşılayamadığını belirtiyor. Yeni sinema salonunun adını vermiyor ancak Rilindja arşivlerine göre 25 Mayıs 1959’da Priştine’de Vllaznimi adında bir sinema açılmıştı. Kino Vllaznimi, Kino Rinia’dan sonra şehrin ikinci sinemasıydı ve Edmund Goulding’in klasik filmi Büyük Otel’in (Grand Hotel,1932) gösterimiyle açılmıştı. 1950’lerde Priştine’deki sinema salonlarının yetersizliği sıkça tartışılan bir konuydu. Mekuli’nin yazısının yanı sıra Priştine’de yeni bir sinemaya ihtiyaç olup olmadığı sorusuyla ilgili 8 Şubat 1958’de Rilindja’da yayınlanan kısa bir anket sunuyoruz.
